I am trying to understand the deeper meanings of containers. One would say:
everything inside the container div will stay inside, but apparently that's
not true.
My test code is below. When I run this in IE everything seems fine, when I
run it in Firefox the text runs out of the right box and the right box runs
out of the overall container. I don't understand the reason for this??? I
would like to make both columns the same height while text in either columns
is longest.
I am not looking for code that I can simply cut-and-paste, I want to
understand what's happening !!!
<html>
<head>
<title>Alignment test</title>
<style>
body
{
padding:0px 0px 0px 0px;
margin:0px 0px 0px 0px;
}
#container
{
background-color:pink;
border:1px solid red;
width:100%;
height:100%;
padding:0px 0px 0px 0px;
margin:0px 0px 0px 0px;
top:0px;
left:0px;
}
#left
{
position:absolute;
top:0px;
left:0px;
margin:0;
padding:0;
border: 1px solid black;
text-align:left;
width:20%;
}
#right
{
position:relative;
left:20%;
margin:0;
padding:5px 5px 5px 5px;
border: 1px solid yellow;
width: 40%;
text-align:right;
height:100%;
}
</style>
</head>
<body>
<div id="container">
<div id="left">
text left side
</div>
<div id="right">
[1] Non eram nescius, Brute, cum, quae summis ingeniis exquisitaque
doctrina
philosophi Graeco sermone tractavissent, ea Latinis litteris mandaremus,
fore
ut hic noster labor in varias reprehensiones incurreret. nam quibusdam, et
iis quidem non admodum indoctis, totum hoc displicet philosophari.
quidam autem non tam id reprehendunt, si remissius agatur, sed tantum
studium tamque multam operam ponendam in eo non arbitrantur. erunt etiam,
et ii quidem eruditi Graecis litteris, contemnentes Latinas, qui se
dicant in Graecis legendis operam malle consumere. postremo aliquos
futuros suspicor, qui me ad alias litteras vocent, genus hoc scribendi,
etsi sit elegans, personae tamen et dignitatis esse negent.
[2] Contra quos omnis dicendum breviter existimo. Quamquam philosophiae
quidem vituperatoribus satis responsum est eo libro, quo a nobis
philosophia
defensa et collaudata est, cum esset accusata et vituperata ab Hortensio.
qui liber cum et tibi probatus videretur et iis, quos ego posse iudicare
arbitrarer, plura suscepi veritus ne movere hominum studia viderer,
retinere
non posse. Qui autem, si maxime hoc placeat, moderatius tamen id volunt
fieri,
difficilem quandam temperantiam postulant in eo, quod semel admissum
coerceri
reprimique non potest, ut propemodum iustioribus utamur illis, qui omnino
avocent a philosophia, quam his, qui rebus infinitis modum constituant in
reque eo meliore, quo maior sit, mediocritatem desiderent. [3] Sive enim
ad sapientiam perveniri potest, non paranda nobis solum ea, sed fruenda
etiam [sapientia] est; sive hoc difficile est, tamen nec modus est ullus
investigandi veri, nisi inveneris, et quaerendi defatigatio turpis est,
cum id, quod quaeritur, sit pulcherrimum. etenim si delectamur, cum
scribimus, quis est tam invidus, qui ab eo nos abducat? sin laboramus,
quis est, qui alienae modum statuat industriae? nam ut Terentianus
Chremes non inhumanus, qui novum vicinum non vult 'fodere aut arare
aut aliquid ferre denique' -- non enim illum ab industria, sed ab
inliberali labore deterret --, sic isti curiosi, quos offendit noster
minime nobis iniucundus labor.
[1] Non eram nescius, Brute, cum, quae summis ingeniis exquisitaque
doctrina
philosophi Graeco sermone tractavissent, ea Latinis litteris mandaremus,
fore
ut hic noster labor in varias reprehensiones incurreret. nam quibusdam, et
iis quidem non admodum indoctis, totum hoc displicet philosophari.
quidam autem non tam id reprehendunt, si remissius agatur, sed tantum
studium tamque multam operam ponendam in eo non arbitrantur. erunt etiam,
et ii quidem eruditi Graecis litteris, contemnentes Latinas, qui se
dicant in Graecis legendis operam malle consumere. postremo aliquos
futuros suspicor, qui me ad alias litteras vocent, genus hoc scribendi,
etsi sit elegans, personae tamen et dignitatis esse negent.
[2] Contra quos omnis dicendum breviter existimo. Quamquam philosophiae
quidem vituperatoribus satis responsum est eo libro, quo a nobis
philosophia
defensa et collaudata est, cum esset accusata et vituperata ab Hortensio.
qui liber cum et tibi probatus videretur et iis, quos ego posse iudicare
arbitrarer, plura suscepi veritus ne movere hominum studia viderer,
retinere
non posse. Qui autem, si maxime hoc placeat, moderatius tamen id volunt
fieri,
difficilem quandam temperantiam postulant in eo, quod semel admissum
coerceri
reprimique non potest, ut propemodum iustioribus utamur illis, qui omnino
avocent a philosophia, quam his, qui rebus infinitis modum constituant in
reque eo meliore, quo maior sit, mediocritatem desiderent. [3] Sive enim
ad sapientiam perveniri potest, non paranda nobis solum ea, sed fruenda
etiam [sapientia] est; sive hoc difficile est, tamen nec modus est ullus
investigandi veri, nisi inveneris, et quaerendi defatigatio turpis est,
cum id, quod quaeritur, sit pulcherrimum. etenim si delectamur, cum
scribimus, quis est tam invidus, qui ab eo nos abducat? sin laboramus,
quis est, qui alienae modum statuat industriae? nam ut Terentianus
Chremes non inhumanus, qui novum vicinum non vult 'fodere aut arare
aut aliquid ferre denique' -- non enim illum ab industria, sed ab
inliberali labore deterret --, sic isti curiosi, quos offendit noster
minime nobis iniucundus labor.
</div>
</div>
</body>
</html>